Functional/Intergrative

Tad litur ut fyrir ad mer hefur ljadst i fyrri bloggum ad koma tvi til skila ad eg er ad notast vid natturulegar og hefdbundnar laekningar. Tad eina sem eg er ekki aest i ad gera er ad undirgangast lyfjamedferd eda geislamedferd. Eg er i endocrine therapy/hormonamedferd sem hefur tad markmid fyrir hondum ad skrufa fyrir estrogen framleidslu i likamanum....hallo beitingarskeid.
Hefdbundnar laekningar geta ekki losad mig vid krabbann...hefdbundnar laekningar geta bara vidhaldid status quo..og tala um 2-20 ar. Og eg vill meina ef eg fer i lyfjamedferd ta se eg naer fyrri tolunni :-/ markmid natturulegrar medferdar er ad losa likamann vid eitrid og na fullkomnri heilsu :-) eg er ekki a moti hefdbundnum laekningum...mig dreymir um sameiningu. Eg bids afsokunar fyrir ad valda misskilningi og eg takka ykkur ollum fyrir ad hafa velferd mina i ykkar hjarta
Namaste

It seems like I've failed to mention that I'm receiving natural and orthodox medicine. The only thing that isn't currently on my list is to undergo chemo or radiation. I'm currently receiving endocrine therapy..that has the goal to shut down my estrogen production....hello happy menopause :-/
My orthodox doctor has told my that they can not heal me of my cancer...what they can hopefully do is to maintain status quo and talk about 2-20 years. And my heart tells me that if I undergo chemo I'll be closer to the first number. Purpose of natural approach is to rid the body of the toxins and build a healthy body, mind and soul. I'm not opposed orthodox medicine...I just think it should be used with natural medicine...that's the future :-) that's my dream :-) I'm sorry for causing confusion...and I thank you all and love you for being concern about my well being.
Namaste


- Posted using BlogPress from my iPad

Got knocked down…but I’m crawling up again

Það eru búin að vera ansi þugbúin sporin hér á bæ og frúin ekki mikið sósjal. Ég fór og spjallaði við doxa í Philly því það getur verið ansi ruglandi að fá sumar fréttir  í síma og ég fékk tíma í hvelli...Þursabitið, (það væri nú óskandi) er sprunga í hrygglið...asskotans vesen og óþægindi...ekkert svo sem hægt að gera nema hanga á skeljunum og bæta á bænirnar. Ég hef í ljósi þessara frétta ákveðið að taka mér frí frá vinnu í óákveðinn tíma...finnst gáfulegt að einbeita mér af því að ná heilsu.

Ég er búin að vera ansi aum og ekki laust við að það gæti á léttri sjálfs ásökun...Ég er búin að komast að þeirri niðurstöðu að ég næ ekki heilsu nema ég breitist...ég viðurkenni það fyllilega að ég er ekki búin að taka þennan krabba alvarlega og ég geri ráð fyrir að það sé stór ástæða fyrir frekari útbreiðslu á þessum leiða gesti. Ég hef sjaldan ef ekki aldrei tekið á honum stóra mínum...ég hef farið í gegnum lífið á auto-pilot og tekið stefnuna á auðveldasta ferðamáta sem í boði hefur verið. Ég hef lítið reynt á mig og viðurkenni algjört agaleysi og sennilega leti. Ég geri mér grein fyrir því að til að sigrast á þessum krabba þá þarf ég að draga upp aga sem ég hef aldrei þekkt. Náttúrulækningar virka en stæðsti parturinn af þeim er hjartað og hugurinn og ég geng bara í hringi sem eru ekki alveg að gera sig...ég efast sjálfa mig, sem ég trúi að sé stæðsti parturinn af því að ég sé með þenna krabba skratta. Ég er aumari en ég hef nokkur tíman verið á æfi minni og brest í grát þegar fólk spyr mig hvernig mér líði...það er svo sem í lagi að gráta en boy o boy hvað ég er orðin þreytt á því og svo enda ég alltaf uppi með hausverk í kaupbæti.

Þetta er búið að vera leiðindar vol í mér...því ég er meira segja orið þreytt á mér, sem ég vona að sé fyrirboði betri tíma...þetta hlítur að fara að koma hjá mér...annars andast ég úr leiðindum á sjálfri mér áður en krabbinn nær til mín...langar ekki til að breggðast sjálfri mér á þennan hátt..og fyrir utan alla þá dásamlegu vini og fjölskyldu sem ég á og er annt um mig...ég er SVO hrærð yfir öllum þeim stuðningi sem ég hef fundið fyrir...og ég elska að lesa öll þau raf bréf sem mér hafa borist. Takk fyrir að hugsa til mín með öllum þeim góðu óskum og staumum sem frá ykkur koma þá hlítur það að fara að detta í agaleisið hjá mér og þá kemur þetta allt saman.

Namaste

It had been a hevy household hear in Cherry Hill and the lady of the house has been rather anty social to say the least. I had a meeting with the doctor in Philly and what we thought was a bulging disc (I wish) is a fracture on my spine…that explains the pain that I was having…not much I can do about it beside keep on my knees and add to the prayer list. I have since made the decision to stop working until I get some relive from this pain…it feels like a clever idea to concentrate on my well being.

I’ve been very raw emotionally and self critical. I’ve come to the conclusion that I will not get my health back unless I change..I confess that I haven’t been taking this cancer very seriously and I imagine that is also a big factor in it spreading in my body. I have it feels never challenged myself…I’ve kinda gone through life on auto-pilot and the destination has usually been the road of least resistance for me. I haven’t challenged myself and I can also talk of lack of discipline and possible laziness. I know now that if I want to triumph this cancer then I need to find the discipline I’ve never known. Natural medicine works..but not without the heart and the mind, which  is the most powerful medicine …and I got my head in the sand…I’m not sure if I got what it takes. I’m more fragile than I’ve ever been before and I break down crying when people ask me how I am…it’s ok to cry but boy o boy when it’s constant…it gets a bit old and then I also end up with headache.

I’m sorry for all that moan..even I is tired of myself…which could be a sign of better times J …I surly hope so…otherwise the boredom will get to me before the cancer has a change to…I don’t want to fail in this assignment…I don’t want to fail myself…I don’t want to fail in this life.

I’m so touched by all the support that I’m getting and I pray that all this love will help me drag out of myself the discipline that I need to live.

Namaste